Każdy pracownik, wyjeżdżający do pracy za granicą powinien mieć przez pracodawcę zgłoszoną odpowiednią klasę podatkową, która powinna być odzwierciedleniem sytuacji życiowej klienta.

W Niemczech rozróżnia się kilka klas podatkowych:

I klasa – to pracownik stanu wolnego, rozwiedzione lub w dłuższej separacji małżeńskiej;

II klasa – rodzice, którzy samotnie wychowują potomstwo;

III klasa – osoby, których małżonek osiąga znacznie niższe dochody lub posiada V klasę, dzięki temu pobierane zaliczki są niższe niż w przypadku innych klas, ale przy zeznaniu rocznym istnieje ryzyko niedopłaty i konieczność uregulowania różnicy;

IV klasa – osoby, których małżonek osiąga dochody na podobnym poziomie;

V klasa – osoby, których małżonek osiąga znacznie wyższe dochody i posiada III klasę,

VI klasa – osoby, które posiadają, kilku pracodawców jednocześnie. Niemniej niż dwóch.

Warto pamiętać, że dla pracowników posiadanie konkretnej klasy podatkowej może wiązać się z obowiązkiem złożenia zeznania podatkowego w zagranicznym urzędzie skarbowym. Taki obowiązek posiada klasa podatkowa III i VI. Warto informować o takim obowiązku swoich pracowników, aby uniknąć przykrych konsekwencji w późniejszym czasie.